در بحث نظم فکری، نخستین قدم، مشخص کردن هدف بود. یعنی مقدمه و پایه اصلی دست یافتن به نظم فکری، گذشتن از مرحله هدف است. با توجه به اهمیت این بخش، احتمال دارد برای شما این پرسش مطرح شود که هدفی که شما برای خودتان انتخاب کرده اید مناسب ترین هدف برای شما هست؟
یکی از مباحث ساختاری در نظم فکری، پاسخ به این پرسش است که: باور ما و نگاه ما چیست؟ و چه باید باشد؟
یکی از مباحث مهم و شایان توجه در نظم فکری، تفاوت و فاصله میان حقایق و واقعیت های زندگی ماست. آنچه می‌دانیم این است: بین واقعیت و حقیقت فاصله وجود دارد. حتما شما هم تا کنون این را حس کرده‌اید. واقعیت این است که من باید این کار را انجام دهم. ولی حقیقت چیز دیگری است.
یکی از نشانه های نظم فکری اعمال ما هستند. ما باید تلاش کنیم هرچقدر که می توانیم به ویژگی‌های عمل اضافه کنیم. عمل پتانسیل بینهایت دارد. می‌دانید چرا؟ چون ما در یک مدت زمان محدود در دنیا می‌خواهیم آذوقه بینهایت را تامین کنیم.
یکی از دلایل اهمیت زیاد نظم فکری، داشتن نظام مشخص بین اهداف و اعمال ماست. کارهای پراکنده رشدی تولید نمی کند. علتی که افراد بسیاری هستند که خیلی زحمت می کشند اما کمتر نتیجه می‌گیرند همین است که بین اعمال آنها این نظام وجود ندارد. گیر اصلی ما در زندگی، عدم نظام مندی است. به همین خاطر هر چقدر وقت بگذاریم روی این بحث کم است
اولین و مهم‌ترین موضوعی که نظم را در تفکر ایجاد می‌کند، هدف است. حتما تا به حال راجع به هدف حرف های زیادی شنیده‌اید. اما این بار با نگاه دیگری _ناظر به تفکر_ می‌خواهیم این بحث را با هم بررسی کنیم