احتمالا شما هم تا امروز بارها در فضای مجازی با مطالبی با عنوان «اینجا ایران است» رو به رو شده اید که قصد داشته اند نکته ای منفی را در ارتباط با ایران بیان کنند.
شاید افراد جامعه ما در ابتدا متوجه اثر مخرب این نوع محتوا روی تربیت فرزندانمان نشوند. از طرفی آیا واقعاً ایران همانطور که تولیدکنندگان این دست محتوا می گویند همینقدر تیره و تار است؟
اینجا ایران نیست …
گاهی اوقات می بینم در برخی از گروه ها یک نفر محتوایی می فرستد مثلا از یک تابلو با غلط املایی در یک مکان عمومی و زیر این محتوا نوشته است: اینجا ایران است!
من به این افراد پاسخ می دهم: اینجا ایران نیست، اینجا مزبله کثافت های فکری شماست! این شما هستید که در بین تمام عناصر موجود در محیط می گردید تا یک نکته منفی پیدا کنید و آنرا در بوق و کرنا کنید تا کشور خودتان را در سیاه ترین حالت ممکن به تصویر بکشید.
از طرفی با تولید و انتشار این نوع محتوا، به فرزندان خودتان می آموزید که همیشه روی نکات منفی توجه و تمرکز کنند. به نظر خودتان جوانی که آموخته است که تمام تمرکزش روی نکات منفی باشد چطور زندگی خواهد کرد؟!
به فرزندتان مثبت نگری را بیاموزید
شما به عنوان پدر یا مادر موظف هستید که به فرزندتان توجه به مثبت ها و زیبایی ها را بیاموزید. برای این کار می توانید از تمرین ها و بسترهای مختلفی استفاده کنید؛ به عنوان مثال می توانید از آنها بخواهید که در طول هفته هر نکته مثبتی را که شناسایی کردند یادداشت کنند و آخر هر هفته در جلسه قرآن آن نکات را مطرح کنند.
این نوع تمرین کردن می تواند تدبر را در فرزند شما شکل بدهد و مسیر زندگی او را تغییر دهد.
نتیجه گیری
در بحث توجه به نکات مثبت و منفی، همیشه باید سعی کنیم که «به مثبت ها خیره شویم اما به منفی ها فقط نظر کنیم»؛ همچنین باید توجه کنیم رفتار و عملکرد ما نیز بیانگر همین اصل باشد تا فرزندانمان تربیت مناسبی در این زمینه پیدا بکنند.